[Azjel]

Imię: Harab "Azjel" Serapel
Rasa: Czlowiek Zachodni
Profesja: Kaplan Merriana

Wygląd: Wysoki, dobrze zbudowany, przystojny mlodzieniec. Jasne blond wlosy, których nie da sie opanować. Rzucane przez wiatr na każde możliwe strony. Ma on bardzo małe oczy. Bystre i rozbieganie. Brązowe.
Ubiera sie w długi podróżny płaszcz. Na nim ma wyszyte symoble swojego Pana. Z przodu piękny kruk z rozlożonymi skrzydłami, z tyłu wielki dąb. Nosi jeszcze medalion. Jest to Kruk z trzymanym w szpanach żołedziem.

Co wiadomo: Albrecht i Daiana, rodzice Haraba, byli kupcami. Oboje osobami o nikłej wierze. Pewnej nocy zagoscili oni wedrowca. Po krótkiej rozmowie, okazał sie on kapłanem Merriana. Ugościli go jak potrafili najlepiej. Wyżalili sie wkońcu ze swoich problemów. Nie mogli, doczekac sie potomka. Próbowali juz wiele razy, ale za każdym razem nic. Stracili wiarę. Kapłan pobłogosławił ich i powiedział zeby jej nie tracili, gdyz ich próby wkońcu zaowocują. Nastepnego ranka wyruszył.
Za kilka tygodni, dla Daiany zaczął rosnać brzuch i zaczeła czuć się jak,.....jak kobieta w ciąży. Ich radość nie miał końca. Dokładnie w nocy, kiedy odbywalo sie jedno z większych świat, na cześć Boga Merriana, Daiana poczeła. Było to tak nie fortunnie, że musiała zrobić to na wozie. Akurat byli w podrózy do sąsiedniego miasta, gdzie miala sie odbyć wielka ceremonia. Przejeżdżajac przez las, Daiana nie dała rady jechać dalej. Podczas porodu z lasu zaczeły sie wyłaniac zwierzeta. Wilki, niedzwiedzie, wiewiorki, czy sarny. Wszystkie otoczyly ich. Napoczatku młoda para czuła strach. Póżniej sie uspokoili. Na koniec, gdy wowczas Harab ujżal noc, zwierzeta dały znac o sobie. Wyły, skrzeczaly itd. Harab sie smiał.

Przez całe swoje zycie jest on osoba pełna wiary. Nie zachwiaona i mocna jak krasnoludzkie twierdze. On sam zaczął nawracać rodzicow. Czesto przesiadywal w kaplicach i swiatyniach. Tam tez nauczyl sie czytac i pisac. Zdobyl wiedzę teologiczna. W wieku 9-10 lat debatowal z Akolitami na temat wiary. Oczywisice na temat wiary w Merriana. Kapłani zawsze witali go z otwartymi ramionami. Widzac jego uśmiech na twarzy, gdy przekraczał progi świątyni, wiedzieli, że dziś nie bedą spędzali zwykłego dnia.

Dokładnie w jego 11 urodziny, do domu szczęśliwej i młodej rodziny zawitał Kapłan. Ten sam co zawital tu 11 lat temu. Rodzice nie odstapywali go na krok. Dziekowali mu i prosili by zostal jak najdluzej.
On powiedzial "Przyszedlem zabrac Haraba". Rodzice wiedzieli ze to nastąpi. Zbyt duża więż byla pomiedzy kościolem, wiarą, bogiem, pomiedzy Harabem Serapelem, na któego rodzice wołali czasem Azjel. Póscili go bez wachania. Ciagle utrzymują ze soba kontakt, pisząc listy.

Przez 15 lat Harab zdobyl wiedzę godną wielu Kapłanów. Przychodzilo mu to z łatwoscia. Byl osobą ktora chlonela wiedza na temat Merriana jak gabka wode. Z żalem puszczali go ze Światyni Kapłani. Lecz on musial iść by odkryć to czego jeszcze nie wie. Chce poznac swojego Pana, lepiej. Chce byc jego posłannikiem na tym świecie.

Harab ma teraz 27 lat. Wędruje dopiero rok. Z wiecznym uśmiechem na twarzy.

Zwinność: 20
Zręczność: 36
Krzepa: 34
Budowa: 31
Percepcja: 33
Inteligencja: 35
Siła Woli: 43
Opanowanie: 37
Charyzma: 34

Szybkość: 6
Siła: 3
Wytrzymałość: 3
Żywotność: 5
Inicjatywa: 3
Magia: 0
Wiara: 6

Energia: 12
Obłęd: 0

Umiejętności:
- posługiwanie się bronią: buzdygan
- znajomość terenu
- kaplanstwo (ekspert)
- opieka nad zwierzetami
- czytanie i pisanie
- Teologia

Ekwipunek:
- przeciętne ubranie
- sakwa

Złoto: 50 złotych koron.

Punkty Doświadczenia: 0/0

[Kreator]

Postać Zaakceptowana
Miejsce Startu: Karczma "Pod Krasnoludzkim obcasem"

Dostałeś parę dni temu list od zwierzchników kościelnych, który nakazywał ci udać się do wioski Pravium. Tam masz spotkać się z innymi kapłanami Merriana oraz z zwierzchnikiem, który ma wam wytłumaczyć, czemu zostaliście wezwani.