Tawerna "Zdechła Ryba"

Reila

Drzwi otworzyły się i stanęła w nich drobna, szczupła dziewczyna. Rozejrzała się szybko (raczej z przyzwyczajenia niż z jakichkolwiek innych powodów; w końcu tawerna mieściła się tuż obok siedziby straży miejskiej) po pomieszczeniu i podeszła do karczmarza
Witam! - powiedziała wesoło. - Domyślam się, że można tu sprawdzić jak smakują istoty żyjące w tym hałaśliwym miejscu - wskazała z niechęcią na szumiące morze - i spłukać ich smak czymś mocniejszym?

Kreator

Karczmarz uśmiechnął się szeroko do dziewczyny.
- Oczywiście panienko! Wszystko co pływa nam w tym niebieskim za oknem, może być podane na panienki talerz. - wskazał na ocean, który kołysał się za oknem – Polecam rybę i gorzałę, świetnie się razem komponują, a kosztują tylko 13 szylingów.

Reila

- Wierzę, można powiedzieć, że z gorzałą wszystko się świetnie komponuje - odparła z uśmiechem - Poproszę zatem rybę i gorzałę. Trochę wiedzy na temat miejsca, w którym się znajduję, również byłoby nie od rzeczy

Kreator

Karczmarz uśmiechnął się, podając jedzenie i odbierając od klientki 13 szylingów.
- Co panienka chciała by konkretnie wiedzieć? Gdzie są sklepy? Gdzie budynek straży? Może gidze jest port czy bramy by zwiać z tego miasta? – zaśmiał się basowo.

Reila

- Rzadko zdarza mi się zwiewać, chyba, że przed nudą. - odparła z wesołą, zawadiacką miną - Mam nadzieję, że tu mnie to nie czeka?

Kreator

- Nie, raczej nie jest to nudne miasto. Młode, żyjące własną energią, niezbyt bezpieczne, ale ładne. By zwiedzić tutaj wszystko trzeba się nachodzić. Do tego to największe miasto w całym archipelagu, więc polecam zwiedzenie. Samemu nie radzę zapuszczać się do dzielnicy niższej, straż ledwo radzi sobie z tym, by zapewnić tam bezpieczeństwo. W dzielnicy handlowej jest targ i wiele sklepów. W dzielnicy wyszej jest ratusz oraz akademia magiczna. Szuka panienka czegoś specjalnego?

Reila

- Nie, niczego specjalnego... Nie no, w zasadzie szukam wszystkiego, co jest specjalne. Choć przyznam, że wolę rozrywać się z ludźmi niż z budynkami. Chociaż budynki też są niczego sobie. Ale nikt tutaj nie występuje, nie gra, nie śpiewa?

Kreator

- Ostatnio jest pewien niedobór artystów. Słyszałem, że do miasta ma przyjechać jakiś cyrk, jednak na razie to tylko plotki. Trzeba się rozglądnąć po mieście, na pewno panienka znajdzie coś interesującego.

Reila upiła tylko parę łyków gorzałki. Ta wódka była mocna, trzeba przyznać było. Zerknęła w dzban. Na oko było tam gdzieś pól litra alkoholu.

Reila

- Cóż, w takim razie jak tylko uporam się z tym stworzeniem - wskazała na talerz - podążę za pańską radą
Zajęła się rybą, co jakiś czas nieufnie próbując gorzały. Upicie się od razu nie było najlepszym pomysłem, choć było kuszące. Postanowiła jednak nie wypijać wszystkiego. Po zakończeniu posiłku udała się w kierunku pozostałych części miasta

1e

Alexandra Rayon

Gdy tylko stanęła przed karczmą od razu zrobiła niemiły grymas i zrobiło jej się niedobrze. Zastanawiała się przez chwilę czy na pewno przekroczyć próg tawerny o tak obskórnej nazwie. Bo cóż może znaczyć "zdechła ryba". Po pierwsze nie lubiła ryb, a po drugie co zdechłe zawsze śmierdzi. Stała tak przez chwile aż wzięła głęboki wdech i zaksztusiła się niemiłym zapachem. Bez większego namysłu weszła do tawerny z nadzieją na świeższe powietrze. Widząc w środku młodą kobiete szykującą się do wyjscia spróbowała ją zaczepić
- Przepraszam czy pani już sobie stąd idzie?

Reila

- Cóż, taki miałam zamiar, jednak pewnie nic nie stoi na dole bym jeszcze chwilę została
No, może poza żenującym, niedokończonym dzbanem czystego spirytusu, bo nie wiem, jak to inaczej nazwać - pomyślała.

Alexandra Rayon

- Oj jak dobrze uratowała mi panienka zdrowie!
Uśmiechnęła się miło do dziewczyny po czym wyciąglęła swoją delikatną dłoń.
- Miło mi. Mam na imię Alexandra.

Reila

Uścisnęła podaną dłoń
- Reila, mi również. Jak to "uratowałam zdrowie"?

Alexandra Rayon

Gdy kobieta podała jej rękę lekko się skrzywiła sama do siebie jak to ona i wytarła ją o spódnicę.
- Przepraszam, ale to jest już wrodzone
Spojrzała na dziewczynę wycierając dłoń o delikatny materiał długiej spódnicy i uśmiechnęła się.
- A no bo widzisz Reila, jeśli tak mogę oczywiście. Strasznie tu niemiło pachnie, bród smród i chołota jak to mówię. Chciałabym do jakiejś porządnej gospody... przerwała na chwilę i zwróciła się do gospodarza tawerny Bez urazu oczywiście po czym spowrotem wróciła do rozmowy z Reilą ...jak panienka wie samej tutaj...niezbyt bezpiecznie, a razem to i weselej - uśmiechnęła się szczerze.
- Więc jeśli panie...Reilo chcesz dokończyć to co zamówiłaś to poczekam na Ciebie, no chyba, że moje towarzystwo może Ci nie odpowiadać to wtedy zdam się wyłącznie na łaske mojego Boga. Więc? Spytała. uśmiechnęła się i spojrzała z wredotą w oczach na twarz gospodarza.

Reila

Gdy dziewczyna wytarła rękę o spódnicę, obrzuciła ją - tylko przez moment - lodowatym, arystokratycznym spojrzeniem. Zaraz jednak wróciła do siebie
- Nie wiem, mi się tu podoba. Jedzenie jest niezłe, wódka mocna - uśmiechnęła się do karczmarza - i obsługa miła. Jeżeli jednak chcesz, mogę ci towarzyszyć, i tak już wychodziłam
Obdarzyła karczmarza przepraczającym uśmiechem i wzruszeniem ramion po czym, wraz z nowo poznaną dziewczyną wyszła z tawerny.
- Do zobaczenia - rzuciła jeszcze na odchodnym
[1e]