Gospoda "Pod Dębem"

Enneid Harden

Enneid był napewno zaskoczony. Na twarz wyskoczył lekki rumieniec- nie był przyzwyczajony zeby ktoś go całował w policzek na dodatek wśród ludzi.
- Lami... cze... Witaj...- Wybełkotał, ale chwile później wziąwszy głęboki oddech mowil juz głośneiij i wyraźniej, choć nadal nie mógł wyjść z zaskoczenia - Co ty tutaj robisz?

Lamai Itako

Lamai cały czas uśmiechnięta patrzyła z radością w oczach na chłopaka.
- Oj mówisz tak jakbyś się nie cieszył! Słodki jesteś. Wiesz tak dawno Cię nie widziałam! po tych słowach Lamai znowu uściskała chłopaka.
- Po prostu powiedziałam ojcu, że chce podróżować i że ma daćmi złote korony na wyjazd i o to jestem. uśmiechnęła się
- A ty co porabiasz w Eriopolis?

Enneid Harden

Cała sytuacja wyraźnie krępowała Enneida. Słyszał wprawdzie o temperamencie i otwartości Lamai, ale nigdy nie miał okazji sie o tym przekonac na własnej skórze... no owsze miał- rozmawiał z nia ładnych kilka lat temu, ale wtedy jeszce byli pyrtkami i się zupełnie inaczej patrzyło na rozmowę
- Nie no cieszę się, owszem.. ale się ciebioe tutaj nie spodziewałem. A ja co tutaj robie?... No... ja tego... - zajakał się znow- pracy szukam...

Lamai Itako

Lamai wyraźnie zaskoczyło to co powiedział Enneid.
- Pracy? A po co Ci praca? Ja Ci kupie co zechcesz jeśli mi potowarzyszysz. A praca może poczekać! Poza tym...po co pchać siętam gdzie jest niebezpiecznie skoro można po prostu się zabawić! Chodź ze mną. Proszę. Lamai spojrzała na chłopaka błagalnym wzrokiem i złapała go za ręke. Ścisnęła lekko jego dłoń i dodała
- Jesli się nie zgodzisz to w takim razie w podróż wyruszam z Tobą. To jak? Lamai uśmiechnęła się i oblizała usta, ale nie że coś sugerowała. Po prostu zaschły jej od tego ciągłego gadania. Z radością na twarzy czekała na odpowiedź Enneida.

Tivo

Tiva jakby cos nagle walnelo. Zgial sie w pol i prawie zwymiotowal. Reka zbil dzbanek. Trzesaca sie dłonia wyjał złota monete. Polozyl ja na ladzie. Wybiegl z karczmy. Biegl. Tam gdzie go nikt nie zobaczy. W zakamrki. W zaulki. Stanał i wyzygal sie. Spojzal gdzie jest. Usiadl na ziemi i chwile posiedzial........dluga chwile

Enneid Harden

Stanowczo nie nadążał za tokiem myslowym tej kobiety. Zbyt szybko podejmowała decyzje. Nie znał jej za dobrze, ale mimo wszystko ufał, co więcej czul sie za nia odpowiedzialny.
- Słuchaj po pierwsze nie wiem jeno jeszcze czy ruszał z tego miasta, a po drógie chciałbym skończyć najpierw jedna rozmowę z tym krasnoludem. jeśli pozwolisz to po kolei- Dobrze?

Lamai Itako

Lamai nie obruszyła się. Nawet chyba nie dotarłodo niej co Enneid miał przez to na mysli. Nie była ona domyślną i bystrą osobą. Poprostu uśmiechnęła się, kiwnęła twierdząco głową i usiadła przy stoliku.
- Dobrze poczekam. Macie ochote czegoś się napić bądź coś zjeść? Lamai spojrzała radośnie na chłopaków, a następnie zaczęła rozglądać się po karczmie w poszukiwaniu innych, ciekawych twarzy.

Enneid Harden

- Nie, dzieki Lami narazie nie che sie niczego napić- skłamał. Odetchnął głęboko. przynajmniej jedną rzecz skończy. Nagle zorientował się ze wstał. Nie wiedział kiedy to zrobił, ale jakos tym sie narazie nie chiciał zajmować usiadł przy stole zastanawiajac sie na czym skończyła się rozmowa "A tak, już wiem..."
- Więc?... - zwrócił się do krasnoluda czekając na jego odpowiedź

Tivo

Postanowil wrocic zamowic pokoj i sie wyspac. Moze noc przyniesie ukojenie....

Gdy wszedl do gospody, zauwazyl jakas młoda kobiete siedzaca z krasnoludem i chlopcem. Usiadl przy pustym stoiku i gdy jakos spotkal wzrokiem panienke gestem zaprosil ja do siebie

Lamai Itako

Lamai położyła ręce na stole opierając je na łokciach a następnie na tych rękach własną głowę, którą podtrzymywała by ta nie spadła niżej. Napewno była ona znudzona, ale nie dawała tego po sobie poznać. Patrzyła maślanymi oczkami na Enneida starając się go rozproszyć. Gra aktorska szła jej dobrze, a ona lubiła teatrzyki i wszelkiego raczeje przedstawienie. Ale nie tylko lubiła je oglądac. Czasem i przydarzyła się jej w nich grać i to główną rolę.
-Uff - odetchnęła tylko i kopnęła niechcący swoją nogą, nogę chłopaka lecz natychmiast ją cofnęła.
- Wybacz. - rzekła po czym uśmiechnęła się i czekała dalej ciesząc się oczami i nie odrywając wzroku od chłopaka.

Opiekunka Oceanów

Lamai zauważyłaś że pewien urodziwy młodzieniec zaprasza Cię gestem do swojego stolika.

Lamai Itako

Lamai zauważając zachęte i uśmiech na twarzy owego młodzieńca wstaje, poprawia włosy, otrzepuje swoje ubranko z kurzu i rzecze do Enneida
- Wybacz,ale na chwilę cię opuszczę. Porozmawiajcie sobie narazie sami, a ja tu zaraz wróce.. Lamai poczochrała i tak nieułożoną fryzure swojego towarztsza z Wiśniowej Wioski po czym powabnym krokiem ruszyła ku stolikowi osoby która ją zapraszał.
- Czy mogę? - spytała ze zwyjłej grzeczności czekając aż chłopak podsunie jej krzesełko.

Tivo

Prosze bardzo. Miejsca starczy dla nas Usmiechnal sie i kulturalnie wstal. Podaj jej dłon.
Zwa mnie Tivo. A ciebie Pani??

Lamai Itako

Dziewczyna uśmiechnęła się uroczo.
- Mam na inie Limai Itako i pochodzę z Wiśniowej Wioski Powiedziała po czym usiadła przy stoliku. Czekała aż owy młodzieniec rozpocznie jakiśtemat mimo, że często było tak, że to jej nie zamykała się buzia od ciągłego mówienia.

Tivo

Wisniowa wioska?? Wybaczysz, ale gdzie sie to znajduje?? Duza osada?? CO Cie podkusilo zeby tutaj wyruszyc?? Kilka pytan. Usmiech na twarzy i elegancja. Dobre wrazenie??