Gospoda "Pod Dębem"

Azilius Noriven

Azilius siedząc przy stoliku pocichu zaczyna trenować swoje magiczne zdolności[za 10en]

Merenwen

Merenwen weszła do gospody i podeszła do kontuaru. Była naprawdę głodna; zastanowiła się przez chwilę, po czym zapytała:
- Jakie danie dziś proponujecie?

Kreator

Azilius po chwili zrezygnował. Nie da się trenować zdolności magicznych w takim miejscu, gdyż trening magiczny jest najczęściej widowiskowy i głośny. Zrezygnował więc po chwili.

Dzisiaj zmiana zasad treningu

Kiedy Merenwen podeszła do barmanki, ta uważnie przyglądnęła się jej. Po chwili zauważyła, że rozmawiała z kolejną Bastai. Czemu się ich tutaj tyle kręci – pomyślała. Mogli by siedzieć w swoim lesie, a nie łazić mi po karczmie. Zrobiła jednak dobrą minę do złej gry, po czym spokojnie odpowiedziała:
- Dzisiaj polecamy baraninę z ziemniakami i cebulą. Wykwintna. Najlepiej jeść z piwem. Podać?

Brondus

Brondus usiadł na łóżku. - Jeszcze nigdy nie byłem taki wypoczęty. - Powiedział sam do siebie i zaczął zakładać swoje stare wyniszczone przez czas ubranie.
-No teraz jest czas by zapłacić za pokój. Ciekawe ile tutaj leżałem. - Pomyślał i zajrzał do sakiewki. - Do cholery tylko dwie korony. - Krzyknął. - I co ja za to kupie? Będę musiał zatrudnić się do jakiejś cholernej roboty. - Powiedział z niesmakiem.
Pozbierał szybko swoje rzeczy i wyszedł z pokoju. Kierował się teraz w stronę schodów. Miał nadzieję znaleźć Irmę i poprosić ją o małą pożyczkę. Zszedł po schodach zadziwiająco szybko. Był wielce uradowany, że nie musi już siedzieć w tym małym pokoiku. Musiał tylko uregulować rachunek.

Kreator

- O, panie krasnoludzie! – barmanka zwróciła na siebie uwagę Brondusa. Poczekała, aż ten podejdzie do kontuaru. - Cieszę się, że pan już wyzdrowiał. Nie chciałam pana sprawami finansowymi niepokoić wcześniej, ale jest pan mi dłużny pięć koron.

Irma O'Carroll

Irma była ciekawa, czym będzie się zajmowała. Spokojnie czekała aż ta znajdzie dla niej chwilkę. Pewna kobieta odwróciła jej uwagę, potem Brondus. Brondu? Już się obudził.
- O, panie krasnoludzie! – Barmanka zwróciła jego uwagę. Poczekała, aż ten podejdzie do kontuaru. – Cieszę się, że pan już wyzdrowiał. Nie chciałam pana sprawami finansowymi niepokoić wcześniej, ale jest pan mi dłużny pięć koron.
Irma popatrzała na Brondusa, następnie na barmankę. Widziała już dno sakwy Brondusa.
- Ja zapłacę, jeśli można - powiedziała zmartwiona, sięgając do sakwy. Nie chciałaby każdy uważaj jej wuja za oszusta, co długów nie spłaca.
Podała Barmance monety do ręki wyczuwając ją niedaleko.

Vistari ar Isil Ecénielye

Elf, po zakończeniu treningu uśmiechnął się do siostry, po czym bez słowa zaczął iść na dół. Spokojnie zszedł do głównej sali, po czym spokojnie odezwał się do siostry:
- Muszę się nauczyć czytać w cesarskim. Szkoda, że mam też braki w Tengwarze, ale mam wrażenie, że chwilowo alfabet ludzi bardziej mi się przyda - nieuważnie mówił to dość głośno - Chciałem między innymi wybrać się do ich biblioteki, acz nie wiem, czy mają tam elfie księgi.
Kapelusz nie był na niego głowie, dlatego wszyscy mogli spokojnie zobaczyć kim jest. W pewnym momencie zauważył, że Merenwen siedziała przy barku. Uśmiechnął się i zaczął się w nią spokojnie wpatrywać. Był ciekaw czy go zauważy.

Azilius Noriven

Usłyszawszy elfa wstał i podszedł do niego mówiąc -Witaj przez przypadek usłyszałem waszą rozmowe i jeśli chcesz ja moge cię nauczyć czytać w cesarskim za drobną opłatą-

Kreator

Dziewczyna wyjęła całe złoto, jakie miała przy sobie. Barmanka podziękowała jej. Krasnolud już nie był nic dłużny.

Vistari ar Isil Ecénielye

Elf lekko zdziwił się, że tutaj tak szybko spełniają życzenia. Los. Uśmiechnął się miło, po czym ukłonił się delikatnie. Kątem oka wciąż obserwował kocicę. Swoją kocię.
- Istar, byłbym zaszczycony mogąc skorzystać z twojej nauki. Czy mógłbym zapytać, jaka była by to opłata?

Azilius Noriven

-Powiedzmy że 2 zk- odpowiedział Azilius

Vistari ar Isil Ecénielye

Istar Vistari ar Isil Ecénielye zdziwił się na tak niską cenę, jednak nie miał zamiaru się sprzeciwiać. Uśmiechnął się, po czym usiadł przy jednym z stolików.
- Mam na imię Vistari ar Isil. Możemy od razu przystąpić do nauki? Jeśli pan nie ma teraz jakiś planów, chętnie skorzystam z tej nauki. Szybko się uczę, zapewniam.

Azilius Noriven

Azilus usiadł przy stoliku i jak tylko dostał zapłate zaczoł uczyć elfa czytać.
[12-6=6 en]

Isher Shevretti

Bard cicho siedział sobie przy stoliku zastanawiając się czy jego towarzysze go zauważą, czy to on będzie musiał podejść do nich.

Lynne Hambly

Gdy opróżniła talerz i kubek po winie, zainteresowała się nauką elfa. Stwierdziła, że mogłaby również pouczyć, ale jakoś tak złapało ją lenistwo, poza tym podobno on nie miał pieniędzy. Tak mówił... Rozsiadła się zatem na krześle i cicho stukając palcami w stół, by nie przeszkadzać, patrzyła gdzieś w dal...