Gospoda "Pod Dębem"

Brondus

-Dziekuje ci dziecko jesteś wpsaniała. Ale mam prośbe jak będe miał wchodzić do balli odwróć się na chwilkę.-Brondus siedział spokojnie i czekał na chwilę w której będzie mógł odprężyć się w ciepłej wodzie. Nagle pomyślał.- Jak powiedzieć jej o stracie rodziny? Jak moge ją tak załamywać.

Romanus Fringeus

Zaśmiał się parszywie-Dlatego krótko robiłem coś dla pokazu-nagle przypomniało mu się coś z obrazu gdy wchodził do pokoju-A tak po drodze, jak tam panienka?- powiedział i zaczał robić tradycyjne pompki...

Thazz Basinger

- Mówiłem, że dałem się naciagnąć. - rozmasował plecy po uderzeniu w krzesło.
- Pamiętaj, jeśli w tym mieście jakaś się do ciebie zaleca, a tobie się ona podoba, to bądź pewien, że masz pieniądze na zapłatę.

Wstał i nalał sobie trochę gorzałki. Gdy wypił, zapytał.
- Rozumiem, że szukasz nowej bandy? - przysłonił usta szklanką - Wracamy do korzeni?

Romanus Fringeus

Uśmiechnał się swoim kompletem zębów-Nie do korzeni i nie wracamy... Ale szukam bandy, trzeba się porządnie zająć tym interesem, bo zygać mi sie chce jak widze elfa, który jest obsługiwany za ta samą cene co my i kotka co podchodzi do brau i pyta gdzie jest krasnolud... I to ma być kurwa nietolerancujne miasto ? Poza tym widziałeś te sakiewki i górną dzielnice... Stary.. to miasto mysli że ma problem..., ale trzeba najpierw znaleźć paru chłopa co by mi pomogli, a tu oprócz ciebie same dno, wodorsty i elfy....- skończył pompki i pociągnał z dzbana, a nastepnie powrócił do brzuszków...

Thazz Basinger

- Jest tu chyba taka jedna knajpa.. Bodajże w slumsach. Pod "rozprutą dziwką" albo rozerwaną... w każdym bądź razie tam można chyba kogoś znaleźć.

Przeszedł po pokoju do swoich klamotów i podniósł miecz.
- Te, patrzaj jakie cudo kupiłem. Pokurcz bo pokurcz je zrobił, ale przyznać mu muszę, że się postarał.
Na potwierdzenie słów zakręcił młynka, przerzucił do drugiej ręki i ponownie zawirował ostrzem.
- Leciutkie i wytrzymałe, a nie ten złom co nam Byku kuł. Trafiło się jakiegoś zbrojnego i dawaj na nowo do kowadła. Tobie też by się coś przydało, chyba że masz.

Romanus Fringeus

Skrzywił się..-Nie mam, spałem raz na jakims totalnym zadupiu, budzu sie i zostało mi tylko ubranie, dobrze, ze chociaż sakiewke miałem dobrze schowaną to jakieś oszczędności się znajdzie, ale jednemu sukinsynowi trzeba będzie poprawić buźke-kwaśno sie uśmiechnąłi pociągnął łyk..

Thazz Basinger

Thazz parsknął.
- To chodź, załatwimy wszystko po drodze. Kurduplowi obiecałem, że mu kogos przyprowadzę. Od razu potem zawieniemy do slumsów.

Białowłosy zaczął się zbierać aby wyjść do zbrojmistrza.

Lynne Hambly

Gdy Lynne weszła do swego pokoju, usiadła na łóżku, a potem, rozmyślając, o planach na przyszłość, że trzeba by było iść coś kupić, czy pracować legalnie, położyła się a po chwili zasnęła.

[12-4 (sen)=8]

Irma O'Carroll

Brondus poczuł delikatne dłonie Irmy na swych plecach. Namoczyła szmatkę namydliła, po czym, zaczęła powoli go obmywać, starając się nie zadać mu bólu. Widziała jedynie jego masywne plecy. Wiele razy w ten sposób myła panicza, w bali, razem z innymi, którzy podzielili jej los. Nie wyglądała na zmartwioną, w każdym razie nie bardziej niż zawsze.
- Kto cię tak skrzywdził? - spytała krasnoluda.

Brondus

-Jakiś dwóch bandytów na trakcie chciało pozbawić mnie pieniędzy. Ostrzegałem ich ale nie słuchali. Teraz ich ciała leżą gdzieś koło drogi. Ale ja nie wyszedłem z tego bez szwanku. Jakby nie mieli tej kuszy biegałbym teraz po lesie i zajmował sie tępieniem tych zielonoskórych śmieci. No zapomniałem jeszcze o tym psim synu który zabawiał się w medyka i wyrwał mi bełt z ramienia. Niech go tylko dorwał. Ah co ja tam będe gadać lepiej ty mi opowiedz jak dokładnie wydostałaś się z niewoli. Mam nadzieję, że uda nam się wynagrodzić to temu strażnikowi.

Romanus Fringeus

Wstał spokojnie i powli, wychylił to co zostało w dzbaneczku i skrzywił się, nie wiadział czy dlatego że wódka była naprawde dobra, czy dlatego, że będzie kupował u jednego z pokurczy... Coż ale tak ,,nago" po mieście nie chciał chodzić, więc bez głosu sprzeciwu był gotów podążyć za Thazzem, potem conajwyżej zleje i obrobi tego krasnoluda... Uśmiechnął się na sama myśl o takiej sympatycznej przyszłości.

Thazz Basinger

Obaj udali się do zbrojmistrza zamykając uprzednio pokój.

Irma O'Carroll

- Umarł ugodzony strzała w pierś, na pomoście u brzegu. Przynajmniej to widziałam, uciekaliśmy we mgle. - obmyła plecy, przeszła na ramiona.
- Wuju… czy jak wyzdrowiejesz, pomożesz mi dojść do mej wioski? Wiesz, nie za dobrze widzę, a w drodze sporo może mnie spotkać. Bardzo zależy mi na zobaczeniu się z Mamą... i Tatą… wiesz może, co u nich? -

Brondus

Nagle krasnolud posmutniał.-Niestety juz się z nimi nie spotkasz, ponieważ oni nie żyją. Twój ojciec po porwaniu zaczął poszukiwać cię na własną ręke. Był doskonałym wojownikiem ale cały ten stres spowodował braki w jego umiejętnościach. Chodził rozkojarzony. Kiedy usłyszałem, że leży nieprzytomny w jednym z zajazdów odrazu tam wyruszyłem.Nie żałuj łez dziewczyno.-Brondus odwrócił się i przytulił Irmę.-Nie żałuj łez. Kiedy dotarłem na miejsce cyrulik próbował powstrzymac krwawienie, lecz nieudało się. O mały włos sam medyk nie stracił głowy. Na szczęście przytrzymało mnie kilku bywalców karczmy. Twoja matka zachorowała z rospaczy i zmarła około cztery miesiące później. Kiedy twój ojciec umierał obiecałem mu, że cie znajde i zaopiekuje się tobą.-Przytulił ją mocno nie zwracając uwagi na zranione ramie.- Nie żałuj łez. Ludzką rzeczą płakać jak mówią.

Irma O'Carroll

Gdy Irma zrozumiałą słowa, wypowiedziane z wnętrza brody Brondusa. Coś się w niej złamało, coś, nie wiedziała dokładnie, co zabolało ją tak mocna jak jeszcze nigdy wcześniej. Przystała na chwilę, jej ręka zamarła na plecach krasnoluda. Chyba nie rozumiała, a jednak była w pełni świadoma treści przesłania. Jej oddech stał się ciężki, oczy zapełniły się ciepłem.
-…nie żałuj łez dziewczyno. – usłyszała. Obrócił się i objął ją w swe raniona. Nie, nie chciała… to nie miało być tak *myślała. Przez chwilę szarpała się z krasnalem, starała się wyzwolić z uścisku, po czym przestała.
Przypomniała sobie jak matka całowała ją w czoło przed snem, jak ojciec opowiadał swoje przygody przy ognisku. Jak robiła pierwsze kroki w pichceniu (po omacku), jak ojciec wziął ją na ryby. Nigdy nie widział ich twarzy.
- Nie żałuj łez… - pokój zawirowała, wszystko stało się jednym. Gorycz została przepełniona, najpierw jedna łza… to za siebie, następnie poleciała cała seria, łkając po cichu wtuliła się w brodę wujka… to za stracone lata, których już nie ma szans odkupić, za te chwile, gdy powinna być z matką, za te chwile, gdy powinna być z ojcem, za te chwile, gdy powinna być z obojgiem.
- Nie żałuj łez. Ludzką rzeczą płakać, jak mówią –
Weszła do balli, położyła się razem z Brondusem, kładąc głowę na jego brodzie. Drżały jej ramiona.
- Wuju..- zamknęła oczy, mimo że i tak nie wiele widziała.
- …czy mogę tu z tobą posiedzieć chwilkę? - było jej tak dobrze w ramionach wuja. To było najprzyjemniejsze i najboleśniejsze uczucie od 9 lat. Jednak dobrze by było gdyby potrwało jeszcze trochę…