Gospoda "Pod Dębem"

Vistari ar Isil Ecénielye

Brat się uśmiechnął po prostu. Spodobało mu się to, że udało mu się dopiec siostrze, a z drugiej strony, że nie przejęła się tym zbyt bardzo. Posprzątał prowizoryczne posłanie, znów układając normalne łóżko, kładąc na miejsce koce i chowając swój do plecaka. Następnie wziął swoje rzeczy i ruszył na dół po schodach, do głównej sali.
- Chodźmy. Zjemy coś. – skwitował krótko.

Na dole zobaczył, że bard już wstał i właśnie zasuwał łyżką. Vistari nie był głodny, na razie, nie zamierzał nic zamawiać. Podszedł po prostu do Ishera i dosiadł się do stolika.
- Smacznego. Można się poczęstować winem?
Zapytał, jednocześnie zamawiając dwa kubki od barmanki. Sądził, że jego siostra też będzie chciała się napić. Od tego mamrotania zaklęć zaschło im w gardle.

Brondus

Krasnolud położył sztuke złota na blacie i wyszedł. Kierował się w stronę zakładu zbrojmistrzowskiego.

[8]

Isher Shevretti

Isher wesoło popatrzył na Vistaria.
-Witaj, naturalnie, sam przecież tego nie wypije.
Zaśmiał się bard.
-Jak minęła noc, wyspałeś się?
Isher przyglądnął się uważnie magowi.
-Jak po odpoczynku to wyglądasz na całkiem zmęczonego.
Nalał sobie wina, odsuwając od siebie pusty talerz.

Lynne Hambly

Podziękowała, gdy Thazz nalal jej wina i upiła łyk. Potem kolejny i tak w miarę słuchania historii. Kiedy Thazz wypił, zerknęła na jego kubek, potem na swój. Zostało jej trochę na dnie. Po wysłuchaniu całości, zrobiło jej się trochę smutno. Dopiła resztę i postawiła kubek na stole. Spojrzała na twarz Thazza.
-Słyszałam o takich...-szukała odpowiedniego słowa--rozrywkach? Jednakże sama nie widziałam. Ale teraz widzę, że nie zawsze to jest dobre...-Urwała, gdyż przemknęło jej przez myśl, że może za dużo lub niepotrzebnie coś powiedziała.

Thazz Basinger

Jako że w butelce wciąż było wino, polał dalej.
- Znaczy, powiem tak: na początku wszyscy się na to pisali. Trudno, praca jak praca. Kto ryzykuje, ten żyje. Gorzej, że wszyscy sie zgraliśmy. W tym samym zespole dawaliśmy przedstawienia dobre kilka lat, piliśmy razem, mieszkaliśmy w jednym budynku, a nawet chodzaliśmy do jednego burd... eee.. - poczerwieniał. Jeden kubeczek a już języka nie pochamował.
- Po prostu byliśmy dla siebie jak rodzina, aż tu nagle ktoś robi zmianę i mamy się zabijać. Wielu potem odeszło. Zła kolejność, nic więcej. A jednak przeszkadza.
Wziął łyk, ale tym razem dużo mniejszy.
- Może tu znajdę jakieś sensowniejsze zajęcie, chociaż tylko posługiwać się mieczem potrafię. - westchnął i wzruszył ramionami - Trudno.
Popukał palcem w butelkę i popatrzył na buzię dziewczyny zza rosuniętej grzywki.
- Wino nędzne, ale towarzystwo zaiste przednie. Rozgadałem się strasznie, niech niewasta coś powie.

Kémidari Ecénielye

Podeszła do stolika, usiadła koło brata. - Witaj, Isher. Jak minęła Noc? Zjadłabym coś, teraz to czuję. Te poranne ćwiczenia wyzwoliły u mnie głód. - Spojrzała na pusty talerz Ishera: - Co tu mają a śniadanie? Zjadliwe? Uśmiechnęła się do barda i czekałą na odpowiedź.

Isher Shevretti

Isher uśmiechnął się do Elfki, nalewając jej wina.
-Noc minęła bardzo dobrze, choć samotnie. - Uśmiechnął się zalotnie, po czym z lekkim strachem spojrzał na jej brata- Mam nadzieje, że tobie także. Na śniadanie podają tutaj jajecznicę, w miarę dobra. Chciałbym dzisiaj pójść do biblioteki, może zechcielibyście mi towarzyszyć, w miłym - Spojrzał na Kémidari - i pięknym towarzystwie zawsze lepiej, co wy na to?

Merenwen

Merenwen starała się pozostawać niezauważona. Po dłuższym czasie, gdy chowanie się po karczmie zaczęło ją nudzić, postanowiła podkraść się do stołu, przy którym siedzieli towarzysze, i zaskoczyć ich. Upewniwszy się, że jej nie widzą, po prostu wyłoniła się za plecami Vistariego.
- Można się przysiąść? - spytała żartobliwie. - Jest tu coś jadalnego na śniadanie? Umieram z głodu.

Opiekun Cieni

Merenwen podkradanie udało się idealnie, nawet wyczulone zmysły Elfów nic nie zarejestrowały. Gdy Merenwen wyłoniła się za plecami Vistariego, Isher i Kémidari podskoczyli.

Lynne Hambly

Po raz kolejny podziękowała z uśmiechem za wino.
-Najgorsze jest to, że gdy się z kimś zżyje i straci tą osobę. Jeszcze lżej jest, gdy się wie, że ten ktoś jest niedaleko, lub w innym mieście. Niż -spojrzała na Thazza, czy nie urazi go tym-na tamtym świecie.-Podsumowała jego wypowiedź. Podniosła rękę, gdyż chciała go poklepać po plecach, tak w ramach zrozumienia, lecz nie znając jego reakcji na takie zachowanie-powstrzymała się. W zamian napiła się wina.
-Znajdziesz coś. Bądź dobrej myśli. W sumie to ja za niedługo, jak pieniądze zaczną mi się kończyć, też pomyśle o pracy.-Lekko się uśmiechając na tą myśl.
Kiedy poczuła jego spojrzenie na sobie, spojrzała zalotnie-Ale ja naprawdę lubię sluchać czyiś opowoeści, są o wiele ciekawsze, niż moje przeżyte do tej pory życie.

Thazz Basinger

Popatrzył na podskakujące towarzystwo, lecz szybko zwrócił wrócił wzrokiem do towarzyszki. Była całkiem ładna, a wino robiło jeszcze swoje. I wcześniejsze piwo zresztą też.
- Opowiadać kobiecie o swojej pracy? Litości! - roześmiał się.
- Spójrz na tamto towarzystwo. - kiwnięciem głowy wskazał stoliczek z elfami - Odmieńcy, bo odmieńcy, ale bawić się jak widać potrafią. Nawet ich lubię. Zarażają wesołością.
Zamyślił się na chwilę. Uśmiechnął się do niej chcac coś powiedzieć.
-No dobra, jedna opowieść mi przyszła do głowy. W zasadzie od tamtej pory na swój sposób podziwiam elfy. - zapatrzył się na grupkę i pociągnął łyk. Liczył, że dziewczyna pociągnie go za język. Przynajmniej miał pretekst aby posłuchać jej głosu.

Lynne Hambly

Na śmiech zareagowała lekkim zdziwieniem, bo nie wiedziała, czy przyjąć to za coś pozytywnego, czy też z ironią. Jednakże stwierdziła w myślach, że on ma nawet ładny głos, gdy się śmieje i swym zwyczajem oglądnęła go sobie raz jeszcze.
Kiedy zauważyła, że spojrzał w kierunku grupki i jeszcze nakazał, by spojrzała, skierowała również wzrok i uśmiechnęła się, zarówno do siebie jak i do nich. Przez chwilę ich obserwowała, ale, gdy mężczyzna rzucił coś o historyjce, poprosiła przymilająco:
-Opowiedz...-patrząc na jego twarz i zerkając w ich stronę.

Brondus

Brondus wszedł do Karczmy i podszedł do szynkwasu.-ten sam pokój co ostatnio-rzucił z usmiechem i położył 30 szylingów na ladzie. Wspiął się po schodach i poszedł sie przespać by zregenerować swe siły.

[12- 2(przyjscie z zz) - 4(odpoczynek)= 6]

Vistari ar Isil Ecénielye

Vistariemu podskoczyło ciśnienie. Merenwen wybrała nieco zły moment na straszenie, bo elf trzymał kufel, do którego chwile wcześniej nalał pełno wina. Kiedy podskoczył, zawartość kubka wylała się dosłownie na niego, oblewając mu czerwonym nektarem twarz, chustę na szyi, kapelusz i odrobinę spodnie. Vistari zrobił durną minę, mieszaninę poirytowania, rozbawienia jak i zaskoczenia. Zerknął tak na kotkę po czym nieco niepewnie odezwał się. W jego głosie nie było w ogóle zdenerwowania na dziewczynę.
- Merenwen… przyznaj się, specjalnie poczekałaś na moment kiedy to będę próbował się napić wina. – uśmiechnął się nieco – Wiesz, teraz nie mam w czym chodzić. Chciałaś bym chodził nago, prawda? – rzucił żartobliwie.

Kémidari Ecénielye

Kemidari podskoczyła, ale dopiero po tekście brata oplułą cały stół winem i wybuchnęła niepohamowanym śmiechem. - Visti, jak Ty coś powiesz, oj.. Rozejrzała sie dokoła, czy nie oplułą nikogo przez przypadek, po czym usiadła i dalej sie śmialą, cichutko.