Gospoda "Pod Dębem"

Thazz Basinger

- Tak, oczywiście. - uśmiechnął się zza kufla szybko go odstawiając i sięgnął po krzesło dla dziewczyny.
- Miła buzia zawsze mile widziana. - rzekł wycierając usta z jedzenia. Jakby od niechcenia czy przypadkiem rozchylił kamizelkę demonstrując klatkę.
- Jak się panienka nazywa, jeśli wolno spytać?

Brondus

Krasnolud wszedł do głównej sali.-Ile mam zapłacić za pokój i pomoc?-Rzucił do kobiety stojącej za szynkwasem.-Mam zamiar zapłacić też za następna noc. Miał zamiar uregulować rachunek i iść do zbrojmistrza. Najprawdopodobniej wróci tu jeszcze by pożądnie wypocząć.

Kémidari Ecénielye

Kemi przewróciła się na drugi bok, zasnęła głęboko i co jakiś czas kręciła się, pod wpływem snów. Spała jednak głęboko, ktokolwiek smiałby ją obudzić, mialby problem.

Lynne Hambly

Usiadła na podanym krześle, nie przestając się uśmiechać. Przechylila głowę, lekko unosząc brwi na widok rozpiętej kamizelki.
-Nazywam się Lynne-podała rękę, dłonią do góry-A pan?

Thazz Basinger

Przełknął kęs i wyciągnął rękę również. Na początku chciał nawet ucałować, ale stwierdził, że smalec na jej dłoni nie przyniesie pozytywnej reakcji. Ograniczył się tylko do uścisku.
- Możesz mówić mi Thazz. Jestem tutaj nowy. - zastanowił się chwilę co dodać.
- Chociaż w sumie miasto jak miasto. Tylko ludzie inni. Panienka... Lynne. Też podróżniczka czy tutejsza?

Kreator

Karczmarka podeszła do krasnoluda.
- O! Widzę, że pan już wstał. Nie powinien pan, wygląda pan dalej na wycieńczonego. Niech pan trochę wypocznie. Może podać coś do jedzenia i picia?

Lynne Hambly

-Thazz-powtórzyła bardzo cicho, prawie nieslyszalnie, by lepiej zapamiętać imię.--W sumie to mogę rzec, że jestem tutejszą, aczkolwiek z dalekiej przeszłości-uśmiechnęła się tajemniczo.

Thazz Basinger

- To znaczy? - zainteresował się.
- Dwa wina dla nas! - krzyknął w stronę baru.

Merenwen

Merenwen spała zbyt głębokim snem, aby zdać sobie sprawę z tego, że ktokolwiek kładł dłoń na jej ciele. Jeśli nawet cokolwiek poczuła przez sen, zapewne uznała to za swoje własne półprzytomne, nieświadome rojenia.

Kreator

Dziewczyna karczemna po chwili była już przy stoliku. Thazz odniósł wrażenie, że popatrzyła nieco zazdrośnie w kierunku kobiety, z którą siedział po czym oddaliła się, zostawiając uprzednio dwa kubki i dzban wina. Wymamrotała tylko coś o 5 szylingach.

Lynne Hambly

-No wiesz, było się tu, potem tam i znów tu....-Urwała, po chwili dodając-Ale nie lubię mówić o sobie. Posłucham czegos na twój temat-nachyliła się trochę w kierunku rozmówcy.
-Zapłacić za siebie?

Kémidari Ecénielye

Kemi obudziła sie, przeciągnęła, spojrzała na rekę Vistariego, która spoczywała na biodrze Merenwen, uśmiechnęła się do siebie i wydała z siebie głośne ziewnięcie. Następnie wstała i wykorzystując to, że towarzysze śpią, ubrała brązową suknię i zarzuciła na nią swoją pelerynę. Nałożyłą na siebi etez kaptur, pozostałe rzeczy spakowała do torby , którą zarzuciła sobie na ramię.

Merenwen

Merenwen obudziła oczy i poczuła dłoń elfa na swoim biodrze. Jednak mi się nie do końca śniło, pomyślała i uśmiechnęła się do siebie. Delikatnie wzięła jego rękę i ostrożnie przełożyła ją na jego własny brzuch, po czym równie ostrożnie wstała, by go nie obudzić. Zarzuciła na siebie pelerynę i tak samo, jak poprzedniego dnia zawiązała na twarzy chustę, aby było jej widać w zasadzie tylko oczy. Na spiczaste, kocie uszka naciągnęła dokładnie kapelusz. W zasadzie była gotowa zarówno do zejścia do karczmy, jak i do ewentualnego wyruszenia w drogę, gdyż nie miała rzeczy, które musiałaby pakować do sakwy.

Vistari ar Isil Ecénielye

Elf powoli uchylił oczy. Obudził go dotyk kocicy, jednak nie do końca się zorientował, że to ona. Zobaczył siostrę, która kończyła się pakować, lecz na razie chciał zająć się sobą. Na razie się Vist nie ubierał. Chciał skupić uwagę kocicy na sobie, acz z drugiej strony chciał się zachowywać jak najbardziej naturalnie. Nie chciał jej wystraszyć. Po tym, jak opłukał twarz w miednicy, a parę przyjemnie chłodnych kropel ściekło mu po torsie, obudził się do końca, postanowił zająć się tym, co w sumie planował. Trening. Brakowało mu doświadczenia w obyciu z magią. Obrócił się więc do siostry i zapytał od razu:
- Wybierasz się gdzieś siostrzyczko? Myślałem, że potrenujemy. To jak? Zdejmuj pelerynę. - potem odezwał się do Merenwen – Nie obrazisz się, jeśli na chwile zajmiemy się nauką? Lubię poczuć tą całą energię tuż o poranku.

Kémidari Ecénielye

- Och, Visti, zamopniałam, jasne, chodźmy.

Kemi zdjęła pelerynę i torbę po czym spojrzaa na brata. - jestem gotowa.

[6 en na trening]